Անտուանետ Օհաննեսյանի արվեստը հիմնված է լեզվի վրա: ամենօրյա իրավիճակների չնչին լեզուն, որի պոեզիան մենք չենք հասկանում:
Աշխատանքի գործընթացի ապակենտրոնացման միջոցով նա համատեքստից հանված կամ որոշակի ձևով գրված կարճ նախադասություններ է վերցնում այս պոեզիայի լուսաբանման համար: Դա բառերի պոեզիա է, բայց նաև պարզ ձևերի պոեզիա: