Նազարեթ Կարոյանի և Կատարինա Շտադլերի երկխոսությունը

Մեր երկխոսության ընթացքում կցանկանայինք շարունակել խոսակցությունը՝ անդրադառնալու մեր ամենօրյա կրթական պրակտիկաների առաջացրած յուրահատուկ հրապուրանքներն ու մարտահրավերներն, ինչպես նաև՝ մեր ծրագրերի երկարատև տեսլականները։ Կցանկանայինք նաև քննարկել՝ ինչպես գործել լոկալ և գլոբալ համատեքստերում, և ինչ ռազմավարություններ կարելի է կիրառել հաստատութենականցումից զատ՝ արվեստի պատասխանատու կրթության համար։

2012-ի աշնանը Թիֆլիսի ԺԱԿ-ի կազմակերպած՝ արվեստի, կրթության և հետազոտության «Խաղից դուրս արդյունքներ» Թբիլիսիի 1-ին տրիենալեի ընթացքում ԺԱԻ Երևանը արվեստի այլընտրանքային կրթության հարթակներից մեկն էր, որը հրավիրվել էր՝ ցուցադրելու և քննարկելու դպրոցների մեթոդաբանությունները։

ԺԱԻ Երևանի և Թիֆլիսի ԺԱԿ-ի ոչ ֆորմալ մագիստրական ծրագրերը հարաբերականորեն վերջերս են հաստատվել։ Թեև տարբեր լինելով տեսության և պրակտիկայի իրենց սևեռմամբ՝ դրանք կիսում են հորիզոնական հիերարխիաների, քննադատական գիտելիքի փոխանակության նույն մոտեցումն ու ֆինանսապես անկայուն հետխորհրդային հասարակությունների նետած մարտահրավերների դեմ պայքարը։

Արվեստի այլընտրանքային կրթության պատմությունը նույնքան երկար է, որքան և ինքնին՝ արվեստի կրթությունը։ Հատկապես 20-րդ դարի ընթացքում աշխարհով մեկ հայտնվեցին արվեստի հաստատությունների դիդակտիկան և մանկավարժությունները խնդրականացնող տարբեր փոքր ձևաչափեր։

Այլընտրանքային պրակտիկաների մեծամասնությունը գոյություն է ունեցել միայն փորձարարական ձևերով՝ կարճ ժամկետով կամ՝ հետագայում միանալով հաստատված ինստիտուցիաների հաստատված կանոնին։